MACRO-ECONOMISCHE CONTEXT: Wanneer de oorzaak belangrijker is dan het gevolg
Een van de belangrijkste opvoedingsprincipes is wanneer een kind een stommiteit begaat, niet te reageren in functie van de consequenties van het gedrag, maar in functie van de oorzaak.
Men dient sterker te reageren bij slechte intenties dan bij onbedachtzaamheid of a fortiori bij een ongeluk. Zelfs indien de gevolgen van de slechte intentie minder zwaar zijn dan die van het ongeluk. De oorzaak is dus belangrijker dan het gevolg. Hetzelfde geldt voor de financiële markten. Correct reageren op het gedrag van de markten vereist een analyse van de verklarende factoren. Er is nog een bijkomende gelijkenis tussen de twee situaties: net zoals we nooit zeker zijn van de intenties van kinderen – en soms zijn we allemaal nog wel eens
grote kinderen – weten we nooit zeker waarom markten stijgen of dalen.
De afgelopen maand viel, in het bijzonder in de VS, de merkelijke stijging van de langetermijnrente op. Het is evident dat de beleggingsstrategie dit nieuw feit moet integreren. Maar eerst en vooral dient de vermogensbeheerder de reden ervan in te schatten. Afhankelijk van de reden van de stijging zal de benodigde aanpassing immers radicaal anders zijn. Dit soort analyse verheugt de conjunctuuranalist. Nadat hij vorig jaar, aangezien er geen verband was tussen een ineenstortende economische activiteit en opverende markten, bij wijze van spreken technisch werkloos was, kan hij nu opnieuw proberen waarde toe te voegen door zijn analyse.